15.10.23

ΚΤΗΝΩΔΙΑ

ΚΤΗΝ-ΩΔΙΑ, μια ωδή στο κτήνος που έχουμε όλοι μέσα μας

(κι όμως Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι θα μπορούσαν να ήταν αγαπημένοι φίλοι)

  Να λοιπόν που άλλος ένας πόλεμος ξέσπασε πριν λίγες μέρες στην γεωγραφική μας γειτονιά. Μετά την Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Συρία, Λιβύη, Υεμένη, Ουκρανία, Σουδάν, Αρμενία, έχουμε νέο σημείο ανάφλεξης στο Νότιο Ισραήλ και τη Λωρίδα της Γάζας. Σε αυτά να προσθέσουμε το Αφγανιστάν που "έληξε" μετά από 45 χρόνια, την διαρκή σύγκρουση Τουρκίας με το PKK και τις μεταναστευτικές συνέπειες όλου αυτού του ασταμάτητου σφαγείου. Ούτε καν θα μπούμε στη λογική του να πούμε ότι we stand with Israel or Palestine. Για άλλη μια φορά θα θυμίσουμε ότι και στη ανθρώπινη ιστορία ή συμπεριφορά ισχύει ο παλιός νόμος του Νεύτων της δράσης-αντίδρασης, ή του Αριστοτέλη με αιτία-αποτέλεσμα.

  Με άλλα λόγια οι άνθρωποι ή τα "έθνη" μπορούν να κάνουν ότι θέλουν αλλά τότε και ο αντίπαλος μπορεί να κάνει ότι θέλει. Για παράδειγμα οι Γερμανοί δείξανε στους Σοβιετικούς το 1941-1944 ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν. Να κάψουν χωριά, να αρπάξουν γη, να βιάσουν κορίτσια, να σκοτώσουν και να βασανίσουν άντρες του "αντιπάλου". Με τη σειρά τους και οι Σοβιετικοί δείξανε στους Γερμανούς το 1945 ότι μπορούν και αυτοί να κάνουν ότι θέλουν. Κάψανε, σκοτώσανε και τελικά βιάσανε περίπου 1.000.000 γερμανίδες όταν μπουκάρανε στο Βερολίνο και ισοπεδώσανε το Γ' Ράιχ.  

  Πέρα από συναισθηματισμούς και προπαγάνδες να μερικές απλές διαπιστώσεις.  Δεν μπορεί να διεξαχθεί ένας πόλεμος με πολιτισμένους τρόπους και ευγένεια. Αυτοί που περιφρονούν τον θάνατο (οι εκατέρωθεν μαχητές) είναι μεν θαρραλέοι αλλά μπορεί να γίνουν και φρικαλέοι άνετα. Το πόσο προκλητικά φρικαλέος μπορείς ή θες να γίνεις εξαρτάται από τα βιώματά σου, την πλύση εγκεφάλου που έχεις υποστεί από Κράτος και Θρησκεία αλλά και από τις πράξεις του αντιπάλου. Ακόμα και το χειρότερο κτήνος έχει αμυδρά μέσα του κάποια ίχνη ανθρωπιάς, εγώ δεν έχω άρα δεν είμαι κτήνος έλεγε ένας θεατρικός ήρωας του Σαίξπηρ. Βέβαια αυτό που για κάποιους είναι κτηνωδία για κάποιους άλλους είναι φυσιολογικό ή καθημερινότητα, οπότε και από δω μπορεί να "μπάζει νερά" η ανάλυση στα γεγονότα που προσπαθεί να κάνει ο καθένας.

   Σχεδόν όλη η ανθρώπινη ιστορία είναι μια σειρά φρικαλεοτήτων. Από που να ξεκινήσει κανείς. Αρχαίος κόσμος (Περσία, Ελλάδα, Ρώμη, δουλεμπόριο), Μεσαίωνας (Βυζάντιο, Ούννοι, Άραβες, Βίκινγκς, Σταυροφόροι, Μογγόλοι, δουλεμπόριο), Νεότεροι Χρόνοι (Ευρωπαϊκοί πόλεμοι της Αντί-μεταρρύθμισης, θρησκευτικοί εμφύλιοι Καθολικών-Προτεσταντών, αποικιοκρατία), Διαφωτισμός (Γαλλική Επανάσταση, Ναπολεόντειοι πόλεμοι, δουλεμπόριο) και φτάνουμε στον εικοστό αιώνα που οι πολυάριθμες τοπικές συγκρούσεις επισκιάστηκαν από τους δύο παγκόσμιους, τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας-εξόντωσης και την πυρηνική ισορροπία του τρόμου στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

  Σε ότι αφορά το πρόσφατο μακελειό που προκάλεσαν οι Χαμασέοι στο Νότιο Ισραήλ ας αφήσουμε τους ίδιους τους εβραίους να μιλήσουν για αυτό. Όχι μόνο τους "αιρετικούς" ισραηλινούς όπως ο Γκίντεον Λεβί της HAARETZ που διαχρονικά έκραζε τους συμπατριώτες του για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους απέναντι στους Παλαιστίνιους αλλά και τον σιωνιστή πρώην διευθυντή της MOSSAD που δήλωσε δημόσια ένα μήνα πριν τα γεγονότα ότι το Ισραήλ έχει καταντήσει ένα ρατσιστικό κράτος που αντιμετωπίζει τους Άραβες ως Β' Κατηγορίας πολίτες. Η πιο συγκλονιστική  μαρτυρία όμως είναι αυτή του Γκαμπόρ Ματέ, γιατρός με Καναδική υπηκοότητα. Η οικογένεια του ήταν εβραίοι της Ουγγαρίας που εξοντώθηκαν από τους Ναζί και ο ίδιος βρέφος τότε γλίτωσε επειδή η μάνα του είδε τι ερχότανε και τον έκανε πάσα σε φιλική οικογένεια μη εβραίων για να τον σώσει.

 Είμαι κι εγώ ένας επιζών του Ολοκαυτώματος. Μετά βίας επέζησα όταν ήμουν ακόμα βρέφος πέντε μηνών. Οι παππούδες μου σκοτώθηκαν στο Άουσβιτς, όπως και τα περισσότερα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς μου. Έγινα Σιωνιστής, αυτό το όνειρο της ανάστασης του εβραϊκού λαού στην ιστορική του πατρίδα και της αντικατάστασης του συρματοπλέγματος του Άουσβιτς από ένα εβραϊκό κράτος με ισχυρό στρατό… Και μετά ανακάλυψα ότι δεν ήταν ακριβώς έτσι. Για να κάνω αυτό το εβραϊκό όνειρο πραγματικότητα θα έπρεπε να βάλω σε έναν εφιάλτη τον τοπικό πληθυσμό.

 Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να δημιουργηθεί αυτό το εβραϊκό κράτος χωρίς να καταπιεστεί και να εκδιωχθεί ο τοπικός πληθυσμός. Ισραηλινοί, Εβραίοι ιστορικοί έχουν αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο διωγμός των Παλαιστινίων ήταν επίμονος, διάχυτος, σκληρός και σκόπιμος -αυτό που στα αραβικά ονομάζεται «Νάκμπα»: η «καταστροφή» ή «συμφορά». Υπάρχει νόμος που απαγορεύει τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, αλλά στο Ισραήλ δεν επιτρέπεται σε κανέναν να αναφέρεται στη Νάκμπα, παρόλο που σχετίζεται με τον πυρήνα της ιδέας για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.

  Επισκέφτηκα τα Κατεχόμενα (Δυτική Όχθη) κατά την πρώτη Ιντιφάντα. Έκλαιγα κάθε μέρα για δύο εβδομάδες με αυτά που έβλεπα. Η βαρβαρότητα της κατοχής, οι συνεχείς μικροπρεπείς παρενοχλήσεις, οι δολοφονίες, το ξερίζωμα των παλαιστινιακών ελαιώνων, η αφαίρεση του δικαιώματος στο πόσιμο νερό, οι ταπεινώσεις… αυτό συνεχίστηκε, και τώρα είναι πολύ χειρότερα τα πράγματα από τότε. Είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση εθνοκάθαρσης στον 20ο και 21ο αιώνα.

  Εγώ θα μπορούσα να προσγειωθώ αύριο στο Τελ Αβίβ, να ζητήσω και να πάρω αμέσως υπηκοότητα. Αλλά ο Παλαιστίνιος φίλος μου στο Βανκούβερ, ο οποίος γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ, δεν μπορεί καν να την επισκεφτεί! Λοιπόν, έχετε αυτούς τους εξαθλιωμένους ανθρώπους στοιβαγμένους σε αυτό που πολλοί αποκαλούν «ανοιχτή υπαίθρια φυλακή». Και ναι, αυτό ακριβώς είναι. Δεν χρειάζεται να υποστηρίξετε τις πολιτικές της Χαμάς για να υπερασπιστείτε τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα… μια υποκρισία. Σας καλώ να σκεφθείτε ό,τι χειρότερο θα μπορούσατε να πείτε για τη Χαμάς. Πολλαπλασιάστε το επί χίλιες φορές, και πάλι δεν θα πλησιάζει στο ελάχιστο την ισραηλινή κατοχή, τον αφανισμό και τον ξεριζωμό των Παλαιστινίων. Το αφήγημα ότι «όποιος επικρίνει το Ισραήλ είναι αντισημίτης» είναι απλώς μια εξωφρενική προσπάθεια εκφοβισμού όσων είναι πρόθυμοι να σηκώσουν το ανάστημά τους απέναντι στην προπαγάνδα και τα ψέματα»

 Πόσοι γνωρίζουν τις εσωτερικές διαφορές που είχαν μέσα στο Ισραήλ οι Σεφαρδίτες με τους Ασκεναζίμ και τους Μιζραχί; Πόσοι γνωρίζουν ότι οι Σεφαρδίτες ήταν πάντα πιο διαλλακτικοί και μετριοπαθείς με τους Παλαιστίνιους; Πόσοι έχουν ακούσει για το κίνημα Yesh Gvul μέσα στον ισραηλινό στρατό που είναι κυρίως Σεφαρδίτες αξιωματικοί και οπλίτες που αρνούνται να υπηρετήσουν στα Κατεχόμενα Εδάφη και το πληρώνουν με φυλακίσεις και απαξίωση; Στον IDF υπηρετούν και άραβες αλλά και βεδουίνοι της ερήμου που δηλώνουν πίστη στο Ισραηλινό Κράτος αλλά οι ένστολοι συνάδελφοί τους βλέπουν πάντα με καχυποψία. Δυστυχώς οι φανατικοί κωλοφασίστες και των δύο πλευρών επικρατούν στις εσωτερικές διαμάχες και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε εδώ και 75 χρόνια. Αίμα, καταπίεση, εξευτελισμοί στα σημεία ελέγχου, ρατσισμός, αστυνομικό κράτος, δολοφονίες άοπλων εφήβων που πετάνε πέτρες, συνεχής εποικισμός με ένοπλα θρησκευόμενα φασιστικά σκουπίδια να κλέβουν παλαιστινιακή γη, μίσος, περιφρόνηση και τελικά τα αίσχη της Χαμάς που μάλλον ήταν μια συνειδητή χυδαία πρόκληση απέναντι στην χειρότερη κυβέρνηση ακροδεξιών καθαρμάτων σε αυτό το μπουρδελοχασάπικο που λέγεται Ισραήλ.

  Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι χειρότερα από κάθε άλλη στο παρελθόν. Η βία θα είναι ανεξέλεγκτη και η κλιμάκωση με άλλες χώρες της περιοχής πολύ πιθανή. Φανατικοί όλων των πλευρών ψοφήστε να ησυχάσουμε. Για να ζήσουν επιτέλους ειρηνικά και αδελφωμένα τα δύο αυτά πολύπαθα έθνη.

 Όπως πολύ σωστά παρατήρησε κάποιος, "αναγκαζόμαστε να επισκεφτούμε ψυχολόγους και ψυχίατρους επειδή δεν το κάνουν αυτοί που πρέπει".

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΜΟΥ

 

29.7.23

ΕΚΚΕΝΩΣΗ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΚΕΝΩΣΗ

Μήνυμα από το 112 (παρακαλούμε εκκενώσατε προς πάσα κατεύθυνση)

  Στο παρελθόν αρκετοί διανοούμενοι της Πολιτικής Φιλοσοφίας είχαν παρομοιάσει το Κράτος ως τέρας. Οι εκφράσεις, κρατικός "Λεβιάθαν", το "τέρας" της γραφειοκρατίας είναι μεταφορές μιας αδυσώπητης πραγματικότητας. Όσοι έχουν διαβάσει την Δίκη του Κάφκα κατανοούν πως αυτή η πραγματικότητα εκφράστηκε μέσα στην Ιστορία ως ολοκληρωτικό κράτος, ως δικτατορία ή φιλελεύθερο management of human resources σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

  Αν πάρουμε τοις μετρητοίς αυτή την μεταφορά, δηλαδή ότι το Κράτος είναι όντως ένα τέρας όπως ο Βεεμώθ που περιέγραψε ο Φραντς Νόϋμαν στο κλασσικό του έργο για τη δομή και πρακτική του εθνικοσοσιαλισμού τότε θα πρέπει να δεχτούμε εν είδη αλληγορίας πως αυτό το τέρας έχει και κόλον από όπου εκκενώνει τα έντερά του από τα περιττώματα. Σε αυτό το σημείο έχουμε φτάσει λοιπόν σήμερα, οι άνθρωποι μετά την αξία χρήσης που είχαν για το σύστημα (κράτος), να μετατρέπονται σε απόβλητα. Στο σχολείο το κράτος με την συνεπικουρεία της εκάστοτε κυρίαρχης θρησκείας σε μασουλάει και σε ζυμώνει με τα σάλια του, στο πανεπιστήμιο σε καταβροχθίζει, στο στρατό σε χωνεύει, η μισθωτή σκλαβιά είναι η σύντομη παραμονή στα έντερα όπου σε απομυζεί από τη ζωτικότητά σου. Αν είσαι από τους τυχερούς θα προλάβεις και τη σύνταξη λίγο πριν την τελική εκκένωση στον απόπατο του νεκροταφείου. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορέσεις να ενταχθείς πλήρως σε αυτή τη διαδικασία υπάρχουν εναλλακτικοί απόπατοι όπως οι φυλακές, τα ψυχιατρεία, οι συμμορίες, το κοινωνικό περιθώριο της εξαθλίωσης (άστεγοι, ναρκομανείς, άνεργοι) ή τα θρησκευτικά ιδρύματα πάσης φύσεως για αδύναμους, τεμπέληδες, δειλούς και αμέα. Ας τους εκκενώσουμε λοιπόν πριν μας εκκενώσουν.

  Θα μπορούσε να πει κανείς πως αυτή είναι μια πολύ σκληρή και απαισιόδοξη περιγραφή της πραγματικότητας. Όλος ο κόσμος ένα απέραντο σφαγείο με κάθε καρυδιάς καρύδι, οργανωμένο στρατόπεδο συγκέντρωσης με ένοπλους μπράβους, ζούγκλα διαφθοράς, τρελοκομείο και βόθρος ταυτόχρονα. Δόξα τα λεφτά έχουμε Θεό. Μια θεώρηση του ανθρώπινου είδους ως κρεάτινη διακύμανση στο χρόνο που ανακυκλώνει απόβλητα τρώγοντας άλλα ζωντανά πράγματα. Οι περισσότεροι δεν μπορούν να δεχτούν αυτή την πραγματικότητα και προσπαθούν να την εξωραΐσουν με αυταπάτες του τύπου "η ζωή έχει νόημα", "η φορολογία είναι ανταποδοτική", "τα εμβόλια ίσως έχουν και παρενέργειες αλλά είναι για το γενικό καλό", "τα σχολεία εκπαιδεύουν τα παιδιά δεν είναι κρεατομηχανές", "η επιστήμη είναι ουδέτερη" και το ελεεινότερο "ο άνθρωπος πρέπει να ζει στην εποχή του" όμως ξεχνάν να μας πούνε πως πρέπει να τη ζει με θάρρος. Συνήθως τέτοια επιχειρήματα συναντάς από ανθρώπους του πολιτικού "ακραίου κέντρου" που είναι ερωτευμένοι με το ρουτινιάρικο βόλεμά τους σε κάποια μίζερη ίσως και καλοπληρωμένη δουλειά, συνήθως μη χειρωνακτική, μη παραγωγική στο απτό υλικό πεδίο.

  Ο διάσημος γάλλος παράνομος Ζακ Μεσρίν είχε πει "να φοβάσαι αυτούς που θέλουνε να ζήσουνε ήσυχα και ειρηνικά, είναι αδίστακτοι". Και είναι όντως έτσι. Οι άνθρωποι αν και ποτίζονται από την ψευδαίσθηση για δημοκρατία στην πραγματικότητα ζουν ως κατευθυνόμενο κοπάδι που αλληλεπιδρά όμως με τον Αφέντη δίνοντάς του νέες ιδέες για σκληρότερη εκμετάλλευση. Δεν θα διστάσουν να σε ρουφιανέψουν, να σε κακολογήσουν, να σε στείλουν στην πρώτη γραμμή του πολέμου, να σε κλείσουν στο ψυχιατρείο, να σε εμβολιάσουν με το ζόρι, να σε απαξιώσουν ως "ψεκασμένο", να σε βασανίσουν ή να σου κάνουν ευθανασία δια τουφεκισμού αν τολμήσεις να τους κριτικάρεις το βόλεμα ή την φασούλα* τους όποια και αν είναι αυτή. Υπάρχει η μικροαστική φασούλα, η "εναλλακτική" φασούλα, η κομματική φασούλα, η θρησκευτική φασούλα, η αντι-φασούλα και η φασούλα της κάθε κλίκας που μαστουρώνει και αλλαξοκωλιάζεται ανέμελα αρκεί να πέφτει το μηνιάτικο ή να έρχονται λεφτά απ'τους γονείς και το εισόδημα κληρονομιάς. Απ όλους τους κάλπηδες όμως οι χειρότεροι είναι η Θρησκεία Α.Ε. . Είναι αρχαίο κωλομάγαζο, πουλάει τρελά παραμύθια για ανάσταση νεκρών και παραδεισένια πιλάφια με παρθένες ενώ χωρίς αιδώ παρουσιάζει ασήμαντα παλιόχαρτα γραμμένα πριν από αιώνες διεκδικώντας ως "ιδιόκτητα" ολόκληρα βουνά και λίμνες.

  Βέβαια οι ενδείξεις που έχουμε μπροστά μας (τραπεζική φούσκα, πόλεμος, ηθικός σχετικισμός) δείχνουν ότι βαδίζουμε προς την Μεγάλη Εκκένωση του Πλανήτη από την φυλή των ανθρώπων. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, δυστυχώς όμως φαίνεται πως οι ψυχοπαθείς ελίτ θα συνεχίσουν να ζουν αφού ο δικός μας θάνατος ήταν πάντα η τροφή τους. Όλα αυτά τα βαμπίρια της παλιάς αριστοκρατίας και του σύγχρονου τοκογλυφικού καπιταλισμού παρασιτούν εδώ και αιώνες στους φτωχομπινέδες της πλέμπας που τρέχει για το μεροκάματο. Τώρα όμως αγοράζουν καταφύγια και τα γεμίζουν με κονσέρβες, κωλόχαρτα, ορφανές 11χρονες και εμφιαλωμένα νερά αφού κάποιος από τα μέσα τους το έχει σφυρίξει πως πλησιάζει η ώρα για το Μεγάλο Χεσίδι. Μέχρι το 2150 θα έχει σταθεροποιηθεί η περίφημη Νέα Τάξη τους. Η φαντασίωση όλων των Αφεντάδων, η δικιά τους Χρυσή Εποχή θα κρατήσει χιλιετίες και εμείς θα είμαστε το λίπασμα. Το Τέρας έχει σκύψει από πάνω μας και απαιτεί ένοπλα την υποταγή μας άνευ όρων. Θα εξευτελιστούμε εντελώς, όσοι απομείνουν τέλος πάντων, απογυμνωμένοι από κάθε ανθρώπινη ιδιότητα. Εθελόδουλα ανδρείκελα. Ω!, τι κόσμος μαμά...

  Δεν αποκλείεται όμως το μεγάλο μπαμ να μείνει ένας μύθος γιατί το πράμα μάλλον θα συνεχίσει να σέρνεται με κάποιο τρόπο μέσα στο μηδενιστικό βάλτωμα μετά το μικρό πυρηνικό ολοκαύτωμα. Μετανθρωπισμός, cyberpunk, δικτύωση με τρελή επιτήρηση, ναρκωτικά, σεξ, βία και χημεία, θεάματα και επιδόματα. Αυτό φαίνεται να είναι και το χειρότερο σενάριο. Ένας ελαφρά ραδιενεργός πολτός, μια φρίκη χωρίς τέλος.

  Τα νέα παιδιά δεν είναι βλάκες, κάπου εκεί γύρω στην εφηβεία καταλαβαίνουν τι γίνεται και τα πιο ανήσυχα από αυτά κλωτσάνε άσχημα. Δεν τους αρέσει η πραγματικότητα. Με τις λίγες τους γνώσεις και την νεανική τους οργή προσπαθούν να αλλάξουνε την κατάσταση. Κάποιες φορές το καταφέρνουν όμως τις περισσότερες πέφτουν πάνω σε τοίχο και σπάνε τα μούτρα τους. Άλλα θαρραλέα παιδιά αποσύρονται στη φύση και προσπαθούν να κάνουν αυτάρκη διαβίωση εκτός συστήματος χωρίς λεφτά. Αυτό είναι το καλύτερο αλλά και το πιο δύσκολο.  Ο χρόνος θα δείξει ποιος είχε δίκαιο τελικά.

ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΠΟΥ ΘΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ

όσο μας πληγώνουν τόσο μας πωρώνουν

 

 *Για να είμαστε δίκαιοι δεν είναι όλοι τους κάλπηδες. Κάποιοι από αυτούς μπορούν να σκεφτούν ακόμα λογικά. Ο πιο "νορμάλ" ανεμβολίαστος που γνώρισα τα τρία τελευταία χρόνια ήταν ένας βολεμένος πρώην πασόκος, άθεος, χυδαίος υλιστής και πολύτεκνος. Μου είπε: "Στην αρχή ήμουν έτοιμος να το κάνω εγώ και τα παιδιά μου αβλεπί. Μόλις όμως είδα νομικά ακαταδίωκτα γιατρών, γελοίες μασκοφορίες, δολώματα 150ευρα στους νέους για να το κάνουν, μηνιαία πρόστιμα 100ευρα σε άνω των 60 ετών, αναστολές εργασίας για ήρωες υγειονομικούς και υποχρεωτικά πανάκριβα εκδικητικά μούφα τεστ τους έστειλα στο διάολο και αγνόησα την τρομοπροπαγάνδα τους". Αυτός τουλάχιστον κάτι υποψιάστηκε. Οι περισσότεροι δεν πήραν χαμπάρι τίποτα. Αντίο λοιπόν σε φίλους και εχθρούς. Με την μείωση πληθυσμού άλλωστε θα "σωθεί και ο πλανήτης". 

 

                           WE WILL COME LIKE WOLVES

 

 

20.9.22

Η ΔΑΣΚΑΛΙΤΣΑ

 

Η ιστορία μιας "δασκαλίτσας"

ή Ποιός θυμάται την Ιουλία Μπίμπα?

  Η Ιουλία Μπίμπα ήταν μια από εμάς. Στις 20 Σεπτέμβριου του 1942 έβαλε 10 κιλά δυναμίτη σε ένα καλάθι και τα σκέπασε με ζοχούς και ραδίκια για να μη φαίνονται. Περπάτησε μέχρι την οδό Γλαδστώνος με Πατησίων γωνία όπου και άφησε στο ισόγειο του κτιρίου το βαρύ φορτίο της. Λίγα λεπτά αργότερα ανατινάχτηκε και κατέρρευσε σε ένα σωρό ερειπίων σκοτώνοντας 75 ανθρώπους. Το κτίριο ήταν της ΕΣΠΟ, Εθνικό-Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση μια βιτρίνα των Γερμανών κατακτητών για την καταλήστευση της γεωργικής παραγωγής της χώρας με σκοπό να αποσταλεί εξολοκλήρου στο Βερολίνο. Η οργάνωση αυτή βέβαια δεν ήταν ούτε Εθνική ούτε Πατριωτική πόσο μάλλον Σοσιαλιστική. Ήταν μια κλίκα προδοτών που γλένταγε σε βάρος των ντόπιων. Ο έλληνας διευθυντής της κλίκας, αρκετοί υπάλληλοί του και 30 γερμανοί ήταν οι νεκροί εκείνης της ημέρας πολέμου.

 Ο χειμώνας του 1941-42 που είχε προηγηθεί άφησε πίσω του 250.000 ανθρώπους νεκρούς από πείνα ανάμεσα τους 30.000 παιδιά. Η Ιουλία ήταν μια ταπεινή παραδουλεύτρα. Στη γειτονιά που ζούσε όλοι την ξέρανε σαν την "δασκαλίτσα" επειδή μαζί με έναν αξιοπρεπή ιερέα φρόντιζε λίγα ορφανά παιδιά που είχανε βρει καταφύγιο στο εντευκτήριο της τοπικής ενορίας. Δεν ήταν οργανωμένη στην Αριστερά της εποχής. Ήταν όμως Άνθρωπος με κεφαλαίο άλφα και η καρδιά της είχε γεμίσει θυμό από αυτά που έζησε τον χειμώνα που περασμένου έτους. Σκελετωμένοι άνθρωποι πέθαιναν στους δρόμους της Αθήνας και παιδάκια λιμοκτονούσαν μπροστά στα μάτια της. Μείωνε όσο μπορούσε την καθημερινή της μερίδα για να θρέψει τα ορφανά που φρόντιζε. Να σημειωθεί ότι πολλοί από αυτούς που λιμοκτονήσανε ήταν στρατιώτες του πολέμου στην Αλβανία με καταγωγή από την Κρήτη και τα νησιά που δεν μπορούσανε να γυρίσουν στα χωριά τους αφού η ακτοπλοΐα είχε παραλύσει λόγω του πολέμου. Αυτή ήταν η μοίρα που επιφυλάχτηκε στους βετεράνους του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Ξεχασμένοι από την Πολιτεία που είχε συνταχτεί σύσσωμη με τους Γερμανούς αφέθηκαν να πεθάνουν σαν τα σκυλιά και τους μαζεύανε με τα κάρα από τα πεζοδρόμια.

 Κάποια στιγμή το καλοκαίρι του 1942 η Ιουλία ήρθε σε επαφή μέσω μιας γειτόνισσας της με τον Κώστα Περίκο έναν έντιμο κεντροδεξιό αξιωματικό της αεροπορίας. Είχε οργανώσει μια μικρή ομάδα πέντε ανθρώπων για να χτυπήσουν την ΕΣΠΟ ως υπαίτια της φονικής πείνας αφού λεηλατούσε την αγροτική παραγωγή της χώρας. Ο Περίκος ως πρώην στρατιωτικός είχε φροντίσει να κρύψει κάποια εκρηκτικά και όπλα που πήρε από το στρατόπεδο όπου υπηρετούσε κατά την συνθηκολόγηση του Απριλίου του 1941. Η Ιουλία σαν νέα κοπέλα που ήτανε δεν τραβούσε την προσοχή των Γερμανών και των ταγματασφαλιτών. Προσφέρθηκε εθελοντικά να κουβαλήσει την βόμβα μέχρι το κτίριο της ΕΣΠΟ όπου και την τοποθέτησε στο ισόγειο πίσω από το κλιμακοστάσιο.

  Δυστυχώς κάποιος συγγενής ενός μέλους της ομάδας αποδείχτηκε ρουφιάνος που ήθελε την αμοιβή της επικήρυξης των γερμανών. Τρεις χρυσές λίρες το κεφάλι. Το σφύριξε στα SS και συνελήφθησαν όλοι. Βασανίστηκαν στα κρατητήρια της Γκεστάπο αλλά δεν κατέδωσαν κανέναν. Εκτελέστηκαν λίγες μέρες αργότερα. Για την Ιουλία όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Η θανατική ποινή στην Ελλάδα δεν εφαρμόζονταν σε γυναίκες ενώ η επίσημη πολιτεία δεν ήθελε να επωμιστεί το στίγμα της πρώτης εκτέλεσης γυναίκας. Το ζήτημα λύθηκε με τη μεταφορά της στην Βιέννη όπου και εκτελέστηκε στην γκιλοτίνα με καρατόμηση. Το σώμα της θάφτηκε σε ανώνυμο τάφο σε ξένη γη. Δικό μας χρέος να διατηρήσουμε τη μνήμη της.

  Ποιος θυμάται λοιπόν τα κορίτσια της αντίστασης; Την Ηρώ Κωνσταντοπούλου, την Ηλέκτρα Αποστόλου, την Λέλα Καραγιάννη και χιλιάδες άλλους ανώνυμους και ανώνυμες που δώσανε ότι πολυτιμότερο είχανε, τα νιάτα τους και την ζωή τους για την υπεράσπιση των συμπατριωτών τους. Ελάχιστοι πια και όποτε μιλάνε για το παρελθόν θεωρούνται γραφικοί. Γι αυτό φτάσαμε στην σημερινή μας κατάντια όπου οι περισσότεροι δέχονται τον οικιακό εγκλεισμό αδιαμαρτύρητα για έναν ιό που σκοτώνει 1 στους 1000. Έτσι καταλήξαμε πρότυπα για τους νέους να θεωρούνται οι δήθεν "απελευθερωμένες" που ποζάρουν ημίγυμνες στο facebook ή τα ψώνια που κατεβαίνουν στα gay pride και εν είδη χαβαλέ απαιτούνε να τους επιτραπεί να υιοθετούνε παιδιά...

  Ελεεινοί βιαστές σαν τον Λιγνάδη αφήνονται ελεύθεροι με την κάλυψη ολόκληρου του πολιτικού και δικαστικού συστήματος αφού μάλλον ήταν ο προμηθευτής τους για φρέσκια παιδική σάρκα. Το mafia state-κράτος Κολομβία είναι γεγονός εδώ και πολύ καιρό. Τώρα πια είναι ξεκάθαρο πως η βαθιά σαπίλα είναι το πρωθυπουργικό γραφείο, η προεδρία της δημοκρατίας, οι τραπεζίτες, η αρχιεπισκοπή, ο Άρειος Πάγ(κ)ος, οι δισεκατομμυριούχοι «επιχειρηματίες» συν τις κλίκες υποτακτικών και κολλητών όλων των παραπάνω. Αυτούς δεν τους αγγίζει κανένας. Ουσιαστικά είναι το παλιό ακροδεξιό παρακράτος που τα βρήκε με τους οικολόγους εναλλακτικούς των ΜΚΟ και ξυλεύουν την δρυ. Όπου δρυς ότι έχει μείνει από αυτό που κάποτε λέγαμε πατρίδα. Η Παλιά Τάξη Πραγμάτων. Και με τη Νέα πάλι θα τρέχουμε.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

---------------------------------------------------

  Οι παλαιότεροι από μας, στο κοντινό παρελθόν, έδιναν μάχες επί μαχών επί αμέτρητες γενεές και το είχαν σαν τιμή τους. Εμείς ούτε το όντως απειροελάχιστο δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε για έναν ιό; Μάλλον η βασική διαφορά έγκειται στο ότι εκείνοι δεν είχαν τηλεόραση. Θα θέλουν να ξαναπεθάνουν από ντροπή για εμάς. Για την ακραία δειλία μας και την χαμηλή νοημοσύνη μας. 

  Τι φοβάσαι, το πρόστιμο; Η οικονομική σου καταστροφή, η ανεργία, και η επικείμενη αύξηση των φόρων και του κόστους ζωής ισοδυναμούν με πολλές δεκάδες πρόστιμα. Μην ξεγελιέσαι από τα επιδόματα (που θα τα πληρώσεις πάλι εσύ μεταχρονολογημένα και με σκληρούς όρους), επιδόματα που χρησιμεύουν σαν βαλβίδα εκτόνωσης για να εξαγοράσουν  προσωρινά την ανοχή σου. Όταν πετύχουν τους στόχους τους στην μετάλλαξη της κοινωνίας σε επίπεδο υγειονομικής, οικονομικής και πολιτικής σκλαβιάς και εξαθλίωσης, η αντίδρασή σου θα είναι χωρίς αποτέλεσμα

Πού είναι τα όριά σου;

  Τα όριά σου είναι στο μυαλό σου, αλλά το μυαλό σου έχει καταληφθεί από το σύστημα, χωρίς καν να δώσεις μάχη για να το προασπιστείς, χωρίς ούτε να το υποψιαστείς. Τα όριά σου στα μετακινεί και στα πηγαίνει όπου θέλει ο master of puppets, αυτός που κινεί τα νήματα της κάθε μαριονέτας.. Λίγο λίγο κάθε φορά, να μην το συνειδητοποιήσεις.

  Ο πόλεμος είναι ασύμμετρος. Σε ελέγχουν εκ των έσω. Είσαι σαν εκπαιδευμένος σκύλος. Τζακ στοπ, σταματάει ο Τζακ. Τζακ κάτω, κάθεται ο Τζακ. Τζακ πρόστιμο, συμμορφώνεται ο Τζακ. Ο Τζακ εκτελεί παραγγέλματα. Ο Τζακ δυσφορεί και θεωρητικά διαφωνεί με τις εντολές, αλλά βλέπει το δέντρο, την άδικη και παράλογη εντολή, χωρίς να βλέπει το δάσος, το πολιτικό σύστημα που την παράγει.

Όταν το Κράτος φοβάται τον Λαό, εκεί υπάρχει Ελευθερία. Όταν ο λαός φοβάται την κυβέρνηση, εκεί υπάρχει τυραννία. Πολλοί ψαρώσανε και φωνάξανε "Ζήτω το έθνος". Κανείς όμως δε φώναξε ποτέ ζήτω το Κράτος.

  Το Σύνταγμα παραβιάζεται ή αγνοείται συστηματικά, το Κοινοβούλιο έχει μετατραπεί σε «εκδοτήριο» πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, η εκτελεστική εξουσία, οι κυβερνήσεις - υπηρέτες της ελίτ εξευτελίζονται καθημερινά, έχοντας υποταγεί πλήρως στους εκπροσώπους των τραπεζικών δυνάμεων κατοχής. Οι απαγορεύσεις πέφτουν βροχή. Οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου είναι το νέο υπερόπλο για την καταστολή. Είναι επίδειξη ισχύος: "Κοιτάξτε εμείς τί είμαστε ικανοί να κάνουμε σε ένα απόγευμα μέσα"! Και είναι απλά μια πρόβα τζενεράλε για τα χειρότερα που μας ετοιμάζουν.

  Το πολιτικό αυτό μοντέλο, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό και μαζικό. Βασίζεται στην πετυχημένη συνταγή διασποράς ψεύτικων και εικονικών καταστάσεων κρίσης. Παράγουν καθημερινά κρίσεις με τις οποίες χαλιναγωγούν κοινωνικές ομάδες στις οποίες ασκούν οικονομικό και κοινωνικό έλεγχο. Το εκπληκτικό αυτό μοντέλο τρόμου δεν προβλέπει λύσεις παρά μόνο ανατροπές. Δεν προτείνουν διέξοδο παρά μόνο αστάθεια και αβεβαιότητα.

Όσο δεν αντιδρούμε θα μας κτυπούν ανελέητα. Εφαρμόζουν το Σπιράλ του Θανάτου. Δόγμα του Shellshock σε κυτταρική κλίμακα πλέον με μαγνητικές πρωτεΐνες και 5G ψήσιμο wi-fάει. Να ψηθεί κι από μέσα ο σκλάβος-μαριονέτα-τηλεθεατής-πειραματόζωο.

 

  Η υποτιθέμενη "επανεκκίνηση" είναι απολύσεις ανεμβολίαστων προς παραδειγματισμό, διάλυση της παιδείας, κλείσιμο επιχειρήσεων, μείωση μισθών μέσω αύξησης του πληθωρισμού, αύξηση φόρων, και γενικά να μην έχουν έσοδα οι πολίτες από πουθενά ενώ τους αυξάνουν τα έξοδα δραματικά. Το κόστος ζωής έχει εκτιναχθεί και μιλάνε ακόμα για αστεία νούμερα ψευτο-πληθωρισμού τη στιγμή που ο πραγματικός τρέχει. Από το 2008 οι τράπεζες τυπώνουν τρισεκατομμύρια Fiat Money, χαρτιά χωρίς αντίκρισμα σε χρυσό ή περιουσιακά στοιχεία, τα γνωστά QE=ποσοτική χαλάρωση με ψηφιακή βιτρίνα. Τσίμπα μια φούσκα δηλαδή. Κι ακόμα δεν έχουμε μάθει που πήγαν τα μισά από αυτά τα λεφτά. Τα άλλα μισά πήγαν στα πυρομαχικά, στις ΜΚΟ και στα επιδόματα.

  Έτσι με αυτόν τον απλό τρόπο, πριν προλάβουν να πάρουν ανάσα οι πολίτες από οικονομικές κρίσεις, καραντίνες και μνημόνια πανδημίας έφτασε κι ο παλιός πόλεμος από Ουγκανία. Το νου σας λεβέντες. Το φρενοκομείο δεν έχει πιάσει ούτε την αρχή του πάτου ακόμα. Μια αρχαία κινέζικη παροιμία που θεωρείται κατάρα και ευχή ταυτόχρονα λέει : "σου εύχομαι να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς".

Ίσως οι δύσκολοι και επικίνδυνοι καιροί σε κάνουν να αντλήσεις περισσότερο νόημα από την ζωή και την Ιστορία. Μη νομίζεις, να είσαι σίγουρος. Θα το νοιώσεις.

No more feelings, only emotions.

 

ΣΤΗΝ  ΜΝΗΜΗ  ΤΗΣ  ΙΟΥΛΙΑΣ  1910 - 26/2/1943

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)